Ik heb straf....
Starend naar het half ingekleurde kleurboek, denkend aan hoe oneerlijk ik het vind.
Het is gewoon oneerlijk oké!
Met mijn duim in mijn mond pak ik meneer Beer en leg me neer op mijn kussen.
Ik mag mijn kamer niet af en dat is allemaal de schuld van mijn kleine broertje.
Hij had beloofd om niets te zeggen.
Maar Daddy had hem onder druk gezet met dezelfde straf als ik nu heb en dat was genoeg om hem te breken.. Lekker loyaal ook.
Maar nu zat ik hier, al een halve dag op mijn kamer. Ik moest hier blijven en moest wachten tot Daddy mij zou komen halen.
De poepluier om mijn billen diende als een soort revanche voor de straf want met name met name het pak voor mijn blote billen was niet voor de poes.
In alle ervaringen met straf van Daddy zou ik alvorens te worden ' vrij gelaten' eerst andermaal een flinke spanking krijgen om mijn zondes niet meteen te vergeten. De poepluier diende in deze als een soort afweer geschut.
Maar je moet me geloven als ik zeg dat ik mezelf het hardst heb gestraft door te denken dat ik met een uurtje wel vrij zou zijn.
Ik had direct, uit woede die dikke luier van me vol gedrukt.
Nu 6 uur verder heb ik spijt. Ik weet dat ik met mijn onbehoorlijke gedrag fout zat en ik hoop dat ik snel in genade wordt aangenomen, met een pak voor de broek in mijn achter hoofd.
Ik ben zielig..
Ik hoor beneden de tussendeur open gaan en zware voeten de trap op lopen..
Bang maar ook hoopvol wacht ik op wat komen zal.
Met steun van meneer Beer en mijn duim ga ik op mijn ik op mijn knietjes op bed zitten
Ik zet mijn schattigste puppyface op en zet de cutepietactiek in..
De deur gaat open...