Afgelopen weekend stond ik met wat vrienden in de kroeg toen Tess binnen kwam.
Tess is een integrerend persoon omdat haar tijdlijn bijna parallel loopt aan de mijne. Let wel, echt knap vind ik haar niet maar dat maakt natuurlijk uit ze is super vriendelijk en je kunt er mee lachen.
Ze is toevallig twee dagen na mijn verjaardag jarig wat ons momenteel groene dertigers maakt.
Tess zit ook bij de muziekvereniging en we zaten samen in de klas op de basisschool.
Dus we komen elkaar zo nu en dan tegen en dan is het altijd lachen en gezellig.
Dus ook zaterdag in de kroeg en we raakte een beetje aan de praat en ik vroeg hoe het met haar dochtertje was en of het een beetje te doen was sinds ze zelf haar vriend verliet. Maar dat liep allemaal best goed en met de hulp van haar ouders en natuurlijk haar ex vriend. Maar het was lang geleden voor een beetje ontspanning dus was ze even het dorp in gegaan.
Out off the blue begon ze ineens een verhaal vertellen over 'toen met de optocht '.
Het was allemaal flink uit de hand gelopen en het was van haar kant een dronken bedoeling. Dronken worden is voor mij in het weekend meer regelmaat dan uitzondering dus ik was het al weer vergeten.
Maar Tess was het lang bij gebleven en ze vertelde dan ook verder.
Van een fietstocht van een uur tot het niet kunnen vinden van de huissleutel. Al het bekende kwam voorbij. Het niet vinden van die sleutels was het probleem zei ze. Want ze moest door al die biertjes namelijk enorm plassen.
" Zonder al te veel moeite om het op te houden heb ik het gewoon laten lopen " verteld Tess trots. Zatte verhalen zijn altijd grappig om te horen maar deze had een ander tintje. Ik met mijn omorashi en ageplay fantasieetjes spitste uiteraard mijn oren maar om het niet te laten merken bleef ik gewoon cool.
Hard mee lachend zei ik dan een ongelukje toch kan gebeuren. Zeker als je veel hebt gedronken. En zo kwamen de sterke verhalen op tafel.
Iedereen kende wel iemand of had zelf wel eens...
Door mijn gekke interesse in het onderwerp implodeerde ik zelf als het ware. Ik probeerde nog wel een keertje wat mee te praten maar verhalen kon ik er niet uit krijgen. En dat terwijl ik talloze malen in mijn broek had geplast maar dan meer voor de fun.
Met een muziekje er bij zat de stemming goed in toen plots de lichten aan gingen. Het was zo alweer 02:30uur en de kroeg ging al sluiten.
Lichtelijk besniffeld pakte ik mijn jas en maakte aanstalten om naar huis te gaan.
" Lau wacht ik loop even met jou mij want ik slaap nu toch bij mijn ouders " hoorde ik Tess vanuit de andere kant van het café roepen.
" even mijn wijntje op drinken "
Ik moest inmiddels plassen en met mijn aangeschoten dirty mind besloot ik om eigenhandig een ' ongelukje ' in scène te zetten.
Dus toen we naar huis waggelde en het brugje over waren zei ik: Damn it Tess, jij met je ' wijntje op drinken ' nu moet ik echt nodig.
'Oh nee he nu jij he' zei Tess giechelend.
'Jawel! zei ik en ik liet mijn blaas los. Een oneindigende stroom doordrenkte mijn broek. Ondersteund met het zaligmakende warme gevoel.
'Nee Lauwie! Jij ook al?' schaterlachte Tess en mijn stoute gedachtes maakte terstond plaats voor een flinke overdosis schaamte.
Dat expleciete schaamte gevoel bij een ongelukje is precies hetgeen mij triggert in door soort zaken.
We kwamen bij haar ouders huis.
' Ik kan jou zo toch niet naar huis laten lopen ' zei Tess. Hihi, laten lopen, hoorde je hem Lauwie? Giechelend antwoordde ik ; nee inderdaad, dat kun je niet.
Maar ik heb liever niet dat je alleen dadelijk terug naar huis loopt. Maar ik heb sinds vorige week een bed op mijn logeerkamer dus blijf je anders gewoon bij me slapen.
'Slaap ik toch bij jou' opperde Tess en zo doende belandde we bij mij thuis. Kom laat me je eventjes helpen met je natte broek, zei Tess. Ik pak wel even een droge jogging broek zei ik. Maar Tess was me voor en zei ; nee wacht pak ik wel even en voor ik wat kon zeggen trok ze precies de verkeerde la van mijn kast open en keek ze vol in een la gevuld met Prinsessen luiers en Abu Space luiers. Ook mijn rompertjes en spenen zag ze liggen.
Een pijnlijke stilte viel er in de kamer.
' Heb jij even geluk dat ik mee ben gegaan ' zegt Tess plots.. Anders had je vannacht ook zeker in je bed geplast. Doe je broek maar even uit en ga maar op bed liggen.
Inwendig stervende van schaamte zeg ik ; Tess, ik weet niet wat ik moet zeggen, ik weet niet of dit een goed idee is.
Maar ik word achterover geduwd en mijn broek wordt verder uitgetrokken
'Ik vond je al zo verdacht stil toen het vanavond over mijn nat geplaste broek hadden ' zegt Tess terwijl ze een roze prinsessen luier pakt. ' je bent gewoon een kleine vent die zelf in zijn broek of bed plast ' grinnikt Tess.
Ik moet mijn billen optillen en ze schuift de luier onder mijn bips. Ik kan wel protesteren maar weet dat Tess er best wel cool onder is en ik vind het allemaal reuze spannend. Als de luier onder mij plakt ze hem stevig dicht. Vervolgens pakt ze een rompertje en hijst me erin, drukt de knoopjes dicht. Vervolgens stopt ze me onder de dekens en kleed zichzelf. Ik kijk mee en geniet van haar toch wel mooie lichaam. Ze kruipt langs me en neemt me tussen haar borsten.
' Wij zijn echte vrienden he Lauwie ' en ik knik.
Ons geheimpje? Vraag ik Tess.
Ons geheimpje lieve schat zegt Tess. En vallen saampjes in slaap.
Als ik de volgende ochtend wakker wordt is Tess verdwenen en op haar kussen ligt een schone luier met een briefje erop.
' Vrienden ' staat er op.