De Twee Kanten Van De Spiegel

De Twee Kanten Van De Spiegel

Hoofdstuk 1: Louise

Louise stond voor haar spiegel en bekeek zichzelf van top tot teen.
Het was haar gewone dagelijkse pas-spiegel, die op de deur van haar kledingkast bevestigd zat.
Al duizenden keren had ze zichzelf daarin bekeken.
Elke ochtend voor ze naar haar werk ging, bijvoorbeeld.
Een laatste check of haar kleding, haren en make-up in orde waren.
Maar dit was anders.
Dit was speciaal.


Haar ogen gleden langs haar lichaam naar beneden.
Haar vrouwelijke vormen.
En de speciale kleding die die vormen accentueerden.
Het zwartleren corset met rijgveters, strak om haar taille gespannen.
Het corset duwde haar borsten uitnodigend tegen elkaar en omhoog.
Omdat het geen schouderbandjes had, liet het de blanke huid van haar hals en schouders bloot.
Haar handen en armen waren bedekt met lange, zwarte, zijden handschoenen.
Aan de onderkant liep het corset uit in een rokje van zwarte thule.
Het bovenste gedeelte van haar dijen was nog net zichtbaar boven de netkousen, die met jarretelles aan het corset waren bevestigd.
Glimmend zwartleren knielaarzen met stilettohakken maakten het plaatje compleet.

Nu keek ze omhoog, naar haar gezicht.
Het gezicht waar ze 's ochtends vroeg in de spiegel zo vaak zo ontevreden over was.
Wat zag dat er anders uit nu, zo zwaar opgemaakt.
Felrode lipstick. Zware mascara. Een dikke laag rouge die haar jukbeenderen accentueerde.
Het zwarte brilletje op het puntje van haar neus.
Haar donkerblonde haren strak naar achteren getrokken, uitlopend in een lange vlecht.
Ja, hier kon ze tevreden over zijn.
Dit uiterlijk beantwoordde aan het beeld dat ze diep van binnen van zichzelf had.
De kant van haar persoonlijkheid die er altijd geweest was, maar waar ze geen uiting aan kon geven in het dagelijks leven.
Streng. Hooghartig. Gemeen. Heerszuchtig.

Een zacht, armetierig gekreun klonk achter haar op, maar ze keek nog niet om.
Ze was nog niet klaar voor haar meisje.
Eerst nog een blik op wat ze onder het thule rokje verborg.
Ze tilde de voorkant langzaam op.
De glimmende roze voorbinddildo sprong tevoorschijn.
Een glimlachje verscheen om haar lippen. Ja, ze had er zin in.
Ze keek naar de zwartleren bandjes die het gevaarte op zijn plaats hielden.
Ze spanden strak en sexy over de dikke, zwarte Fabine die ze onder het corset droeg.

De Twee Kanten Van De Spiegel

Hoofdstuk 2: Het Meisje


Nu draaide ze zich om.
En zag de blote billen van haar meisje.
Die lag op haar buik op bed, met een stapeltje kussens onder de heupen.
De billen omhoog.
Haar handen met roze Hello Kitty!-handboeien aan de bedposten gebonden.
Haar voeten met roze satijnen linten aan het voeteneind.
De benen gespreid, natuurlijk.
Want zo kon nanny Louise er makkelijk bij.

Louise ging op haar knieën tussen de gespreide benen zitten.
En bekeek van top tot teen wat zich onder haar bevond.
Haar meisje.
De blonde pijpekrulletjes met lintjes en strikjes.
Het jurkje met de witte kanten pofmouwtjes, het kanten halsboordje en het roze lijfje.
Het omhooggeschoven rokje, de billen ontblotend.
De lange witte kousen die de benen bijna tot bovenaan bedekten.
De roze lakschoentjes aan de voetjes.
Ja, dit was haar meisje.
En wat was ze schattig.

Alleen de donkere stoppeltjes op de billen vielen een beetje uit de toon.
Die had ze misschien beter van tevoren even kunnen bijscheren.
Maar ja, dat was nu te laat. Het zij zo.
Genietend keek ze naar de naar achter opengeklapte, natte luier.
Ze zag nog net hoe het topje van het kuisheidskooitje tussen de dijen in de luier drukte.
Arm meisje.
Ze had er zin in, zo te zien.
Helder vocht droop uit de tip van het kooitje de luier in.
Maar stijf kon ze zo niet worden, in die nauwe omsluiting.
En het roze sterretje tussen de billen van het meisje knipoogde naar Louise.
Die had er ook zin in.

Weer dat zielige, armzalige gekreun.
Het raakte Louise in het hart, maar dat kon ze niet toestaan.
Meisjes die zonder het gevraagd te hebben in hun luier plasten verdienden straf.
Dat wist ze als nanny maar al te goed.
Ze moest streng zijn, anders wond ze je om haar vinger.
En zo erg vond het meisje de straf nu ook weer niet.
Sterker nog, ze deed het erom.

Lousie nam een condoom uit het bakje op het nachtkastje.
Ze rolde hem uit over de dildo die fier en ferm onder haar corset uitstak.
Haar mooie roze dildo. Die mocht niet vies worden natuurlijk.
En op het condoom zat lekker veel glijmiddel.
Haar meisje wilde nog wel eens wat nauw zijn, daar van achter.
Ze schoof op haar knieën naar voren en legde haar handen op de billen van haar meisje.
Die kreunde zachtjes, wetend wat er nu komen ging.
"Oooh mammaaaahhh...."

Louise liet haar vlakke hand met een harde klets neerkomen op één van de gestoppelde billetjes.
"Ik heb je toch gezegd: ik ben je mama niet!"
Met plezier zag ze hoe haar handafdruk van wit naar rood verkleurde op de huid van de bil.
Nu een regen van kletsen op de linker- en rechterbil, in het ritme van haar stem.
"Ik! Ben! Je! Nan! Ny! En! Dat! Moet! Jij! Eens! Le! Ren! Ont! Hou! Den!"
Gehuil en gejammer en gedraai met de heupen.
"Ja nanny sorry nanny ik zal het nooit meer doen nanny!!!!" snotterde het meisje.
Louise stopte met slaan en knikte tevreden.
"Zo mag ik het horen."

Ze bukte zich een beetje voorover, de dildo met één hand vasthoudend.
Met een glimlach drukte ze de tip tegen het afwachtende sterretje van haar meisje.

De Twee Kanten Van De Spiegel

Hoofdstuk 3: Switch

Met gemak drukte ze de tip naar binnen.
Haar meisje was wel wat gewend inmiddels.
Louise genoot van het uitzicht daar beneden.
Het jurkje, de open luier, de kousen en vooral de billen.
De twee blanke billen met haar fiere roze dildo ertussen geplant.
Rustig aan duwde ze haar heupen naar voren.
De dildo gleed verder naar binnen, hetgeen haar meisje een diep gekreun ontlokte.
Nu legde ze haar handen op de heupen en greep ze vast.
In een stevig ritme begon ze in en uit te pompen.
Oh, wat een fantastisch gezicht!
De dildo die zo diep haar meisje binnendrong.
Naar buiten gleed en weer naar binnen stootte.
Het gekerm en gekreun van genot van haar meisje.
Zelf hijgde en kreunde ze nu ook.
De beweging en de wrijving van de basis van de dildo door de luier tegen haar intieme plekje.
De opwinding maakte zich volledig van haar meester en stevende af op een hoogtepunt.
"Ohhh nanny... mama... NANNYYYY!!!!" schreeuwde het meisje.
"Oooh liefje... oh lief MEISJE..." hijgde Louise.

Een alles wegvagende, wederzijdse climax.
De anus van het meisje krampte zo hevig dat de dildo even vastgehouden werd.
Toen ontspande ze zich en kon Louise zich uit haar gaatje terugtrekken.
Genietend keek ze toe hoe de opengesperde kringspier zich langzaam sloot.
En voelde ze haar eigen orgasme wegebben en overgaan in de warme gloed van erna.
Ze kwam overeind, deed de voorbinder af en maakte de boeien en de linten los.
Daarna deed ze de achterkant van de luier weer over de billen en hielp het meisje met omdraaien.
De plakstrips gingen weer vast.
Een dreinerig, overdreven meisjesachtig stemmetje.
"Nouuu mama! Ik bedoel, nanny!! Die luier is nat!"
"Dat krijg je als je plast zonder toestemming. Je houdt hem voorlopig maar aan."
Een jengelig "Nou!" en een sippe lip.
Maar dit spelletje liep nu op zijn eind.

Lousie ging naast haar meisje liggen.
Die sloeg haar arm om haar heen en zoende haar mond.
"Hmmmm, dat was lekker."
"Jaaaah. Ik wordt er zo geil van om dat ding tussen je billen te rammen."
"Wie had dat ooit gedacht? Dat jij ooit nog eens een vent van achter te grazen zou nemen."
"Je bent geen vent. Je bent mijn meisje."
Een liefdevolle glimlach.
"Ja, nanny."
"Goed zo."

Lousie ontspande zich.
Ze moest oppassen dat ze niet in slaap ging vallen in haar post-orgasmische gloed.
Warmte verspreidde zich in haar kruis en ze wist dat ze aan het plassen was.
Ze moest altijd nodig na de seks, en ze had nu toch die luier om.
Ook al was het een zwarte.
De warmte breidde zich uit over haar billen.
Wat een heerlijk gevoel was dat toch.
Om het zomaar te laten gaan als je moest.
Dit maakte weer hele andere gevoelens in haar wakker.
De andere kant van haar persoonlijkheid.
En ze wist hoe hij op die kant zou reageren.

Ze deed haar brilletje af en gooide haar haren los.
Ze stak haar duim in haar mond en keek haar man aan.
"Pappie?" vroeg ze, met haar liefste stemmetje.
"Ja, lieverd?" anwoordde pappie.
"Ikke heb geplast."
"Oh jee, meisje toch" zei hij met zijn meest vaderlijke stem.
"Dan moeten we die maar even verschonen, toch?"

Yeaahhhh   Friendly is weer aan het schrijven geslagen !!!!

Yeaahhhh   Friendly is weer aan het schrijven geslagen !!!!

Voorzichtige poging weer, ja. Heb al maanden teveel aan mijn hoofd om aan schrijven toe te komen.
Dit verhaal is gebaseerd op een idee van YellowRose dat me inspireerde om het weer eens te proberen.
 

 

De Twee Kanten Van De Spiegel

Hoofdstuk 4: Spiegelbeeld


Louise stond voor haar spiegel en bekeek zichzelf van top tot teen.
Pappie had haar make-up afgepoetst en haar haren in staartjes gedaan.
Daarna een schone roze prinsessenluier en haar babykleertjes.
Al duizenden keren had ze zichzelf in de spiegel bekeken.
Maar dit was anders.
Dit was speciaal.

Haar ogen gleden langs haar lichaam naar beneden.
Haar vrouwelijke vormen.
En de babymeisjeskleding die die vormen enigszins verhulden.
Het zachtblauwe katoenen jurkje met witte pofmouwtjes.
Het door de petticoats wijd uitstaande rokgedeelte, dat maar net over haar luier viel.
De lintjes in haar haar, opgestoken in staartjes aan weerskanten.
Schattige sokjes in het zelfde zachtblauw als haar jurkje.

Nu keek ze omhoog, naar haar gezicht.
Het gezicht waar ze 's ochtends vroeg in de spiegel zo vaak zo ontevreden over was.
Wat zag dat er anders uit nu.
Het roze blosje op haar wangen. Het sterretje in haar ogen.
De speen tussen haar lippen.
Ja, hier kon ze tevreden over zijn.
Dit uiterlijk beantwoordde aan het beeld dat ze diep van binnen van zichzelf had.
De andere kant van haar persoonlijkheid.
Ook die was er altijd geweest, maar ook hieraan kon ze geen uiting geven in het dagelijks leven.
Schattig. Cute. Meisjesachtig. Baby-achtig.

Een warme, mannelijke stem achter haar.
Vertrouwd. Zelfverzekerd. Vaderlijk.
"Zo meisjelief. Sta  je te genieten van je mooie jurkje?"
Louise draaide zich om naar haar papa.
"Ja, papa. Loesje is prinsesje!" sliste ze langs haar speen.
"Ja, dat is Loesje zeker" bromde pappie en sloeg zijn armen om haar heen.
Een kusje op haar kruin.
"En Loesje moet lief zijn voor papa vandaag. Anders weet ze wat er gebeurd."
Ja, dat wist Loesje wel.
En ze wist ook dat ze toch weer stout zou zijn.
Haar billen gloeiden al van voorpret.



****The End****

F&YR