Camping verhalen

Zo met de zomer voor de deur borrelen de luierverhalen van de camping in Luxemburg weer op. De camping,  onmiskenbaar in de ontwikkeling van mijn luierfetisj en nog steeds een fijne plek om te komen. Op de camping kom je ongetwijfeld luiers en of klein gerelateerde situaties tegen waar je in eerste instantie, mede door onwetenheid, geen raad mee weet maar waarvan je nu denkt, ja dat was spannend / leuk / etc. Ik vind het dan persoonlijk wel leuk om wat ervaringen uit zn verband te rukken en een nog leuker verhaaltje eromheen te verzinnen. Dus als je een verhaaltje leest weet dan dan 85% erbij verzonnen is.

Dik geluierd bij het Kampvuur
Ik begin wel even met een waargebeurd verhaal. Afgezien van de laatste zin die ik gebruik als opmaat voor meer is dit één van mijn eerste 'Trigger events' vanaf de camping.
We waren nog geen dag op de camping.  Ik met moeder en mijn twee zussen ( vader moest nog een weekje in onze winkel zijn)
Het voetbalveldje had ik alweer gevonden en ik vond wat vriendjes van vorig jaar en mocht natuurlijk snel mee doen.  Ik kon best aardig voetballen dus ze hadden me er graag bij.  Wat wel apart was, was dat ik altijd mee deed aan Belgische zijde en tegen ' Nederland' speelde.  De Belgen zaten net zoals ik  elk jaar op de camping en de Hollanders, zoals mijn Belgische vrienden ons noemde, kwamen meestal aanwaaien op doortocht richting Frankrijk ofzo.

Maar het waren goeie jongens en we hadden al snel plezier. Een uurtje voetballen werden er al snel twee, tot we bijna gelijktijdig allemaal werden geroepen voor het eten.
We spraken af bij het kampvuur savonds, welke elke avond wel iemand aanstak en waar altijd wel iemand gitaar kon spelen of een spannend verhaal vertelde

Na het eten moesten ik en mijn zussen met moeder mee wassen in de wasruimte en onze pyjama aan. En dan mochten we tot 22:00uur bij het vuur zitten.
Zonder al te veel treuzelen waren we terug bij onze caravan en pakte we een blikje drinken en een stoel en gingen we richting het vuur.

Op weg naar het vuur zag ik twee van de 'Hollanders' aan de hand van hun vader richting het washok gaan.
En na een half uurtje bij het kampvuur te hebben gezeten zag ik ze met drieën het washok weer uit komen.
Ik hoefde niet eens twee keer te kijken om te zien dat beide een dikke vette pamper om hadden gekregen want ze hadden er alleen een T-shirtje boven aan.

Dezelfde route en eveneens aan de hand van hun vader liepen ze terug naar hun caravan en zag ik ze onderweg richting het kampvuur wijzen waaruit ik kon opmaken dat ze zo ook ook nog wel even zouden komen.

En jawel,  na tien minuutjes kwamen ze met de hele familie bij het vuur zitten.  Nu hadden ze wel een pyjama broek aan maar je kon duidelijk de contouren van der dikke luiers zien.
Daar waar niemand het wat kon schelen kon ik mijn ogen er niet vanaf houden en werd mijn onderbuik andermaal getest toen één van de twee ook nog eens uitgebreid ging zitten duimen.
Met mijn eerste ' Trigger event' op zak zochten we onze caravan op en maakte mijn zus nog de opmerking of wij hadden gezien dat die jongens een luier aanhadden.

Quasi ongeinteresseerd haalde ik al 'boeiend' mijn schouders op. Verderop in deze zelfde vakantie kwam aan het licht dat mijn zus wel beter wist.

Haha. Dit zie ik inderdaad zo gebeuren.

Mooi beschreven

Leuk verhaal! Kijk uit naar het vervolg.

 

Hoe oud ik precies was zou ik niet durven zeggen maar ik denk zo rond de  8/9 gedurende deze vakantie. En naar mate ik ouder werd kwam ik er steeds meer achter het gevoel wat ik de rest van mijn leven zou voelen,  klein is fijn!

Denk aan de 85/15 regeling hihi

Niet alleen luiers brachten mij in een trans. Ik zelf was (lees: ben)  een fervent duimer en op de camping was ik zeker niet de enigste. Sowieso duimde mijn oudste zus, waarmee ik altijd in een tentje sliep ook elke nacht. Wat mij dan op een gegeven moment ook erg interesseerde waren fopspenen.
Als je er een wiskundige berekening op na zou houden zou de som er als volgt uit zien: Duim/speen + 'ongelukje' = duimen/speen + luier= Lauwie krijgt hartverzakking

En dit gebeurde dan ook, helaas bij mijn eigen zus.
Want alhoewel ik het erg fascinerend vond, is zoiets bij je eigen zus toch wel zieliger dan bij een onbekende.
Bovendien was ik zelf ook de sjaak want het gebeurde midden in de nacht dat mijn zus al duimend overeind schoot en begon te huilen.
"Mama" snifte ze een paar keer terwijl ik erachter probeerde te komen wat er was.
Dat werd al vlug duidelijk toen mama,  niet héél vrolijk mijn zus uit haar tent hielp en haar slaapzak en luchtbed naar buiten trok
Met een handdoek depte ze de vloer, gaf ze me een aai over mijn bulleke, een kus en zei dat mijn zus bij haar zou slapen.

Natuurlijk deed ik maar weinig ogen dicht want ondanks mijn jonge leeftijd had ik heus wel door dat mijn bijna twee keer zo oude zus in haar bed had geplast en huilend mama om hulp had gesmeekt.
Dat ik verder geen oog dicht omdat ik allemaal enge geluiden hoorden en bang was voor spoken vermeld ik verder niet in dit verhaal.

De dialoog sochtends aan het ontbijt was natuurlijk ook interessant aangezien moeder mijn zus toch even goed duidelijk maakte dat bedplassen niet bij een 15 jarige dame hoort en dat ze sowieso geen zin had om elke dag van de vakantie lakens kon wassen (dat was ook richting mij en mijn andere zus) en dat we anders misschien maar even hier op vakantie een 'broekje' moest dragen.
Mijn oudste zus ging sowieso voor de bijl.
Huilend verontschuldigend en alle beloftes op beter konden in de ijskast. Het leek op een suggestie maar mijn moeder had haar keuze al lang gemaakt.

In de Hypermarché schoot het aandeel in Huggies Drynites omhoog door de 2 pakken onderleggers en het pak broekjes.
En ik begon vanuit het niets te rekenen.
...en kreeg een hartverzakking.
Mijn moeder zette door.
Tot grote woede van mijn zus.

En zoals dat gaat, bij een mispeer van de 'oudste' thuis, vallen de overigen onder de noemer 'voorzorg' en werden onze luchtbedden voorzien van absorberende onderlegger (ik dacht al.. Wat doen die pakken daar) en werd mijn zus naar bed gestuurd met een Drynites broekje.
Gelukkig voor haar hoefde ze die nog niet aan bij het kampvuur wat uiteraard weer was want mijn moeder deed dit niet om haar te pesten maar ' puur voor de nachtrust ' zoals ze dat zelf zo mooi kon zeggen.

Alle tranen ten spijt legde ze zich bij de keuze van haar moeder neer in haar slaapzak en viel met haar duim in de mond in slaap.

Ik deed uiteraard weer geen oog dicht op mijn onderleggertje
En er was geen spook te bekennen.

Je schrijft fantastisch!

Je schrijft fantastisch!

Thnx Billie

jij bent geloof ik de enige schrijver ter wereld die in zijn verhalen zelfs vermeldt wat er niet vermeld wordt.

Op de camping dragen echt wel meer een luier dan je denkt. Is het niet uit noodzaak, dan wel uit voorzorg

Mijn tante vertelde ooit op een verjaardag dat haar kids tijdens de lange reis allemaal een luier dragen.
Vaak ver en vooral snachts rijden is niet praktisch met drie kinders want je staat bij elke parkeerplaats stil omdat er wel iemand moet plassen.


Zo ook op de camping, in ieder geval bij mijn camping wel. Daar kwam ik gaande weg achter naar mate mijn obsessie ervoor zorgde dat ik extra op dat soort dingen ging letten
Soms vroeg ik het gewoon...

Net zoals op het feestje in de 'schuur'
De schuur is eigenlijk het cafeetje van de camping. Zo goed als helemaal verdiend door campinggangers door middel van het houden van feestjes spelletjes en wandeltochten waar dan een piep klein bedragje voor moest worden betaald waarvan iedereen wist dat het in één grote pot ging.
Hartstikke slim maar ik dwaal af met mijn verhaal.

Er was toendertijd een periode dat lichtgevende spelen helemaal in waren bij tieners en op het feestje hadden er echt veel plots zo'n fopspeen.
Kwam overigens de disco vibe zeker ten goede.
Ik had er uiteraard geen en was ook veel te bang dat iemand mij zou uit lachen of misschien wel zou verdenken als iemand die graag op speentjes sabbelt.
What the heck!  13 jaar en niemand die het boeit omdat iedereen het doet.
Toont wel aan dat ik echt niet trots was op mijn gekke gevoel voor dit soort dingetjes.

Maar de avond was gezellig en ik keek mijn ogen uit
 Ik voelde me echt super fijn en zou best willen dat het gebruik van spenen normaler werd.
Het was helaas slechts een 'hype'...

Ik was natuurlijk met vriendjes en we solde wat met elkaar en op een zeker moment vond ik het leuk om sommige erop te attenderen dat speentjes echt voor babys zijn Sommige vonden dat stom, andere grappig.
Wat de vraag met mij deed wist niemand.
De vraag 'of je dan ook een pamper om hebt? ' was snel gesteld.

Dan zeiden die meiden ja en sloegen ze op der bips waar dan uiteraard helemaal geen luier omheen zat.
Excitement all over the place.. Dat was een leuk feestje.

Zeker toen ik die luiervraag aan Stephanie vroeg.

'Ja' zei ze, terwijl ze op haar billen sloeg. En ik lachtte vrolijk mee want er was in de verste verte geen luier te bekennen.
Nippend aan mij colaatje werd ik mijn eigen domme vraag een beetje beu en vond het er wel welletjes mee..

'Maar hier op de camping snachts zeker wel' sprak Stephanie met haar vlaams accent door de muziek tot mijn oren.

Echt?  Vroeg ik verbaasd
'Zeker en vast,  heb jij in je koude tent nooit last van een volle blaas?'
En inderdaad,  had ik altijd.  Thuis nooit maar op de camping in mijn koude tent werd ik snachts altijd wakker met een pijnlijke en volle blaas.
'Tja en dan moet ik in de koude nacht naar het toiletgebouw, in het pikkie donker?  Mij niet gezien. Jij kunt gewoon in het slootje plassen maar wij meisjes kunnen dat niet'

Ja, daar had ze gelijk in.  En Stephanie vertelde dat ze één keer stiekem een luierbroekje van haar broertje probeerde en sinds toen nooit meer zonder sliep, op de camping althans.
Eerst had ze het nog verborgen weten te houden voor haar ouders maar moeder begon op een gegeven moment toch pampers te missen.
En bij bekenning direct goedkeuring gekregen, waarschijnlijk omdat de situatie helemaal niet zo onlogisch was.

'Kun je ook best goed geheim houden denk ik he ' vroeg ik verder.
'Geheim?  iedereen weet dat hier wel Lauwie', gniffelde Steff.

Een trigger die mij van aanwezig naar afwezig schakelde en ben de rest van de avond lichamelijk wel aanwezig geweest maar zat met mijn gedachte bij Stephanie in haar tentje.
Misschien ook eens voorstellen aan mama?  Twijfel.. Poefff