Wat doe je als de wereld die je kent. Opeens eindigt door een virus die muteert mensen tot hersenloze monsters?
Niks in mijn geval. Nou voor lange tijd niks. Tot het moment kwam ik toch keer buiten de deur moest.
Half jaar geleden zat ik nog heel beschermd in mijn huisje/wereldje.
Ja ik ben een volwassen man van in de 30 die door angststoornissen niet meer de deur uit komt. Daarnaast heb ik een hele vreemde hobby.
Mijn huisje is mijn heilige en veilige plek. Ik heb me huis kindveilig gemaakt. Gordijnen zo dik dat ik niks zie van buitenaf. En voordeel dat veel plekken geluids dichtheid. Heeft
Daarnaast draag ik zelf 24/7 bescherming. Luiers als bescherming.
Ja luiers je leest het goed. Nou ja ik vraag me af of iemand dit ooit zal lezen als je ziet hoe de wereld nu is
Maar terug naar me begin.
Ik draag luiers. Maar ik draag eingelijk alles wat hoort om een klein kind te wezen.
Ik ben wat ik heb op internet gelezen een adult baby.
Me psycholoog zegt dat ik dit doe om me angsten te vluchten. Om zo veilig te voelen.
In mijn huis leef ik als te waar van de internet. Ik volgde expres geen nieuws. Had amper sociale contacten. Heel enkel kwam een vriend bij me langs om te kijken of ik wat nodig had. Ik wist bijna alles te bestellen dus vaak was het niet nodig.
Ondanks ik graag alleen was. Was ik wel gesteld op de korte en kleine bezoekjes van hem.
Ik had een voorraadkast vol eten en drinken. Waar ik wel maanden mee kon rondkomen.
En luiers. Luiers voor een heel weeshuis.
Maar goed terwijl ik binnen gesloten was in me eigen wereld. Ging de echte wereld om mij heen kapot. De eerste week merkte ik er niks van. Behalve dat me boodschappen niet meer bezorgd werd na een online bestelling.
Ik kreeg wel mail met dat hun spijt door huidige omstandigheden niet meer in staat waren tot leveringen. En dat God mij bij zal staan in deze moeilijke tijden.
Zo miste ik me bezoek toch wel na paar week .
Maar ik was totaal onwetend van wat er gebeurde.
Me wereld storte met kleine beetjes in toen me internet niet meer deed.
Ik heb van alles geprobeerd. Modem resetten instellingen van me computer. Zelf geprobeerd me provider te bellen. Maar me telefoon deed het ook niet.
Ok heb dagenlang. Geprobeerd. Tot elektriciteit. Ook nirt meer deed. Gevolgd paar dagen later door water.
Water stroomde niet meer door de leidingen. Dat bravhy tot een probleem. Ik had gelukkig voor paar week flessen vol water
Al deze problemen. Zorgde. Er niet voor dat ik buiten de deur kwam. Laat ik beter zeggen. Ik had almaanden me voordeur. Niet open gedaan
Tot ik geklop hoorde. Een paniekerige geklop.
Gekleed in me luier outfit twijfelde ik om open te doen. Geklop ging door en ik hoorde angstige stem..
Ik opende de deur en werd van onderste. Boven geduwt en de deur werd dicht geslagen.
Daar stond een vrouw van in de 40. Vol buiten adem.
Terwijl. Ze op rust kwam bekeek ze mij goed.
Ze moest lachen. De wereld is echt niet meer zoals die was geweest. En ze help me om in de benen te komen.