Logeren

Logeren (Deel 1)

Fwoahh, ik had er echt geen zin in. Waarom moest ik wel en zij niet.
Ik was misschien ook wel pas 8, maar mijn broers konden toch op mij letten?

Mijn vader en moeder vonden van niet. Ze hadden een weekendje weg gepland en hadden Marij en Frans gevraagd of ze op mij wilden passen.
Frans en Marij zijn hele goede kennissen via de basisschool waar ik met één van de dochters van ze in de klas zit.
Marij is zelfs Juf maar dan van een klas hoger.

Nóg een klas daarboven zit de andere dochter samen met mijn broer in de klas.
Mijn andere broer gaat al naar de middelbare. Daarom snapte ik het al niet zo goed. Maar volgens mijn moeder had ik maar naar ze te luisteren. “Het kan toch ook gewoon gezellig zijn?” probeerde ze me op mijn gemak te stellen.

Uiteindelijk had ze ook wel gelijk maar ja. Ik wilde liever bij mijn grote broers horen.

Ik gaf maar gewoon toe en zaterdagochtend ging ik op mijn fietsje met een tasje slaap spullen naar Marij en Frans toe. Ik werd heel vriendelijk ontvangen een na een glaasje ranja ben ik maar met Iris gaan spelen.
Zij zit bij mij in de klas, we zijn ook wel vrienden maar ja het is en blijft toch meiden tegen de jongens. Op een leuke manier overigens.

Toen we een boterham mochten komen eten zei Marij dat ik mijn tasje maar op Iris haar kamer moest zetten want daar zou ik ook slapen. We gingen smiddags even wat boodschappen doen en om nou de hele dag die tas mee te zeulen was ook niets natuurlijk.

Iris vroeg of we iets lekkers mochten uitzoeken als we in de supermarkt waren. We mochten allebei iets uitkiezen maar ook iets wat Manon lekker vind. “ oooh dan weet ik al wat ik pak zei Iris ”

Manon was dus de oudere zus. Manon was 10 jaar en ik en Iris 8. Manon was er overigens niet die was naar hockey. Ze moesten en wedstrijd spelen en Frans was ook mee. Manon vond ik ook wel aardig. Het rare was dat Iris en Manon zelf juist zo vaak liepen te bekvechten. Die twee waren het nou nooit eens met elkaar eens. Ik vind ruzies en ook onschuldige ’ bekgevechten ’ echt super vervelend maar goed.

Ik kon er vanuit gaan dat het nog wel zou gaam gebeuren dit weekend.

Vooralsnog hadden Iris en ik de grootste lol richting supermarkt want al fietsend probeerde we telkens wanneer er een auto met de letter T in het kenteken elkaar een tikkie te geven.

Marij was allang bij de supermarkt toen wij helemaal ’ getikt ’ aankwamen. We rende naar binnen en snel ook zodat we naar de snoep afdeling konden.
Van mijn ’ geen zin ’ bui van vanochtend was duidelijk niets meer over.

Ik pakte die Mana’s weet je wel, van die rijst snoepjes in allerlei kleurtjes. Zat echt veel van in zo'n zakkie en dan konden we er lekker lang over doen. Iris pakte schuimblokjes maar dan mini’s. Die zijn ook veel lekkerder.
Bij de chips mochten we ook nog één zak uit kiezen. Bolognese chips, die keuze was makkelijk. Die had Bente nog getrakteerd op school op dinsdag toen ze jarig was.

Niet alleen Bolognese hoor. Gewoon chips in het algemeen. Ik en Iris hadden puur toevallig dezelfde.

We waren al bijna weer zover toen we richting de kassa liepen om te gaan betalen. “ Kunnen jullie de spulletjes op de band leggen jongens? Doe ik effe afrekenen” zei Marij. En natuurlijk deden wij dat. Dus we begonnen met uit laden en de ene vieze spruitjes na de andere smerige bloemkool kwam voorbij. Maar ook onze snoep en de chips. Én net toen we er bijna waren pakte ik een zacht plastic pak uit de kar.

Eerst dacht ik dat het wc papier was ofzo maar in de vlaag van het uit de kar halen en op de band leggen zag ik dat het luiers waren.
Een klein pakje met een soort van broekje erop. Het had bijzonder erg mijn aandacht.
“ Lauwie… Opschieteee” Hoorde ik ineens. Iris stond tegen mij aan te porre dat ik moest opschieten.

Ik schrok uit de tel van oneindigheid en ging door met sjauwen. We kunnen zo wel een potje Wii’ en zei Iris. Zo doende werd ik nog sneller.

 

al een vervolg in gedachte 

leuk begin

Leuk begin! Heel benieuwd naar het vervolg!

We fietsen terug naar huis toe via het rode fietspad. Ik en Iris voorop en Marij met de boodschappen erachter. We hadden zin om te gaan Wiien en Marij had beloofd dat we savonds frietjes zouden eten. Super lekker vind ik.
Ik kon alleen niet echt met mijn gedachtes van de luiers af komen. Dat vond ik ook best wel stom maar kon er niets aan doen dat het mijn aandacht greep.
Zouden ze voor Iris zijn? Dan had ze dat toch wel verteld.

Plotseling kwam er een auto al tuuterend ons voorbij gereden met een heftig zwaaiende Manon op dr bijrijdersstoel.
“ Die heeft vast gewonnen ” zei Iris, “ want anders is die niet zo blij giechelde ze.
Thuis aangekomen gaf ik Frans ’ handje klap ’ en vertelde Manon dat ze niet alleen gewonnen had maar ook nog eens een doelpunt had gemaakt.

Dat moest gevierd worden met frietjes en terwijl ik Iris en Manon elkaar van de baan reden met Mario Kart pakte Marij de boodschappen uit en ging Frans frietjes bakken.

Savonds zou Harry Potter op de tv komen en Marij stelde voor om na de frietjes even in bad te gaan een pyjama aan te doen en lekker op de bank met zijn allen kijken. Dat leek ons een uitstekend idee en wanneer de frietjes op waren gingen ik en Iris eerst naar boven. We gingen samen in bad en zaten we te spelen met de watermolen die water op tilde en in één keer met een plons terug het bad in kwam. Marij riep dat we even door moesten doen zodat Manon ook nog even kon voor de film begon.
Iris vertelde ; Lauwie als je vanavond of vannacht moet plassen kun je op het potje die daar staat.
Ik keek vanuit het bad onder de wastafel naast het toilet en daar stond inderdaad een wit potje voor kleuters.
” Mama wil dat we op het potje gaan zodat we niet hoeven door te trekken en niet heel het huis wakker wordt snappie?“

Ik knikte en ook al vond ik het een beetje raar, vond ik het ook wel leuk en kreeg ik direct het onbehagen gevoel op het potje te gaan. En sowieso was de redenering over het lawaaierige doorspoelen ook wel logisch.
Maar het feit dat ik op het potje moest maakte me zo klein en fijn van binnen dat ik er blij van werd. Ik moest direct denken aan het pak luiers wat ik in mijn handen had in de supermarkt.
Ik voelde dat ik iets geks voelde.

Na het badderen en afdrogen deden we onze pyjama’s aan en werd Manon naar de badkamer gestuurd. Marij liep even naar de zolder, waar Manon sliep en kwam kort daarna terug met een pyjama voor Manon.
Ik en Iris zaten op Iris der kamer en zagen Marij lopen met de pyjama en bovenop de pyjama lag nog iets.
Marij liep de badkamer op en plotseling hoorde ik Manon zachtjes huilen en praten met Marij.
” Ik vind het niet eerlijk Mama" Hoorde ik Manon zeggen. Iris en Lauwie zijn jonger en die hoeven dat niet, hoorde ik tussen het snikken door.
Lieve schat, het is voor je eigen rust snachts en geloof me er is niemand die het merkt en Iris en Lauwie zullen je niet plagen.

“ Maar ik wil dat gewoon niet Mamaaa ” snotterde Manon. Ik ben geen baby!
Marij troostte haar dochter maar sprake ook toe dat het toch ging gebeuren niet in de laatste plaats omdat ze het beu was om de natte lakens te wassen midden in de nacht.

Ik was aandachtig aan het luisteren toen Iris zei ; Zo gaat dat vaker hier hoor Lauwie, Manon is nog niet altijd droog snachts en ik denk dat Mama broekjes heeft gekocht voor snachts.
Broekjes? Vroeg ik een beetje stotterend.

“Ja je kent die toch wel, van die drynights pampers voor jongens en meiden die nog niet droog zijn ofzo” zei Iris.

“ Ik ken ze niet ” zei ik. Nou maar beter ook is toch niet fijn elke nacht nat in bed, zullen we naar beneden gaan?“ Zei Iris en samen gingen we naar beneden.
Ik kon met mijn gedachten de luier van Manon niet los laten.
Zeker ook niet omdat Manon 2 jaar ouder was dan ik en Iris waren.

En toen Manon naar beneden kwam probeerde ik toch zo onopvallend mogelijk contouren van een broekje te vinden. Maar er was weinig van te zien. Ik zou ook wel zo een broekje willen,dacht ik. Maar gelukkig begon de film, deze was spannend en leidde mij zo af van mij gedachten.
We snoepte van de zelf uitgekozen chippies en van de ranja. Ik en Iris hadden onze duim in onze mond en Manon zat met haar beer voor de tv.

De film was afgelopen en we werden naar bed gestuurd. We mochten nog snel even op de wc en werden daarna onder gestopt. Ik stak mijn duim in mijn mond, zei zachtjes weltrusten tegen Iris en lag snel lekker te slapen. Iris zocht nog even naar haar beer en boven hoorde ik nog Marij Manon een fijne nachtrust wensen.

 

Leuk verhaal zo kom ik nog eens wat tegen

Tijd voor de rest te posten... Vanavond als ik met mijn laptop bezig ben 

leuk verhaal! Heel benieuwd naar het vervolg!

Logeren (Deel 3)

Ik werd wakker van mijn blaas die op knappen stond. Mijn ogen probeerde ik open te doen en zag dat het nog helemaal donker was. Op de Donald Duck wekker van Iris zag ik 02:55 staan.

Ik kon het bijna niet meer omhouden en maakte Iris wakker. “ Ik moet naar de wc” zei ik tegen Iris. Al mompelend zei ze ; Ga maar even op het potje in de badkamer.

Ik liep zo zachtjes als kon naar de badkamer en ging op het potje en deed een plas. Ik sloop weer naar de kamer en kroop onder de dekens. “ Komt zeker van de ranja, zei Iris zachtjes en ze ging zelf ook even snel ”

Toen ze terug was fluisterde ik ; “misschien is zo'n luier zo gek nog niet” en Iris moest lachen, “neej inderdaad, Manon heeft hier geen last van” giechelde ze.
Ik lach er nu alleen nog maar meer over te denken en ondanks dat Iris dacht dat ik een grapje maakte was ik eigenlijk best serieus. Maar ik kon dat nooit zeggen natuurlijk.
“ Ik zou er best eentje aan willen ” fluisterde ik zachtjes. Ik schrok van mezelf en wachtte op antwoord. Maar Iris slip alweer.
Ik probeerde me goed te draaien en na nog wat piekeren viel ik ook in slaap.

Sochtends stormde Manon onze kamer op.
“ Wakker worden stelletje slaapkoppen ”
Oog voor oog werden ik en Iris wakker en van een sikkeneurige Manon was niets meer over. In haar pyjama trek ze aan onze dekens en wilde ze stoeien.
“ Kom kom, zei ze. Tv kijken! ”
We moesten nog even wakker worden maar strompelde uit één ieders bed. Met onze duim in de mond en beer in de handen liepen we naar beneden waar alleen Frans al rond liep.
“ Lekker geslapen jongens?” vroeg ie en we knikte. Ga maar fijn even tv kijken dan maak ik even wat broodjes warm, Mama zal zo wel naar beneden komen.
Ik ging bij Manon zitten en dacht ineens weer aan haar luier. Maar ik kon niet zien of ze hem aan had. Ik denk eerlijk gezegd dat ze de luier al uit had gedaan.
Ik wilde ook zo graag een luier om en besloot een plannetje te verzinnen.

We aten een broodje terwijl we Teddy Ruckspin keken en nadat het op was gingen we ons omkleden om buiten te gaan spelen. Het was namelijk super mooi weer en ideaal weer om ’ busje piep’ te doen.
Dat is eigenlijk verstoppertje maar dan is een voetbal de buut.
Die ligt op een bepaald punt en je moet die proberen weg te trappen zonder dat je gezien wordt.

We speelde met kinderen uit de buurt en het was super gezellig. Zo gezellig dat we de tijd helemaal vergaten en voor we het wisten werden we geroepen door Marij.
Het was inmiddels 15:00u en we zouden nog even binnen spelen en Marij stelde voor om naar de bioscoop te gaan.
Dat vonden we natuurlijk een super leuk idee.
We gingen nog even Wiien maar ik merkte dat ik moest plassen. Misschien krijg ik wel een luier als ik ’ per ongeluk ’ in mijn broek plas.
Maar ik durfde de gok helemaal niet te nemen. Wat moest Iris wel niet denken. Wat zouden ze tegen mijn ouders zeggen en nog erger, wat als mijn broers erachter kwamen. Ze zouden me super hard uitlachen.

Ik deed het toch maar niet. Evenmin als het naar de wc gaan. We deden weer MarioKart en ik vergat mijn peniebele situatie.
In de laatste race, laatste ronde reed ik op kop maar werd ik telkens neergeschoten door diverse kleuren schildjes.. Manon kwam steeds dichter bij terwijl Iris vanuit het achter veld ons bestookte met bliksems.
Net voor de laatste bocht reden ik en Manon zij aan zij.. We naderde de finish, zij mij voorbij, ik haar voorbij, zij mij weer voorbij en net op het laatste moment knalde er een rood schildje tegen Manon aan en ik finishte als eerste. Ik sprong op van vreugde en juichde. Maar tegelijk schrok ik, voelde een warme gloed en mijn broek nat worden.

“ Lauwie, je hebt in je broek geplast lachte hahaha” Iris en Manon en meteen toen ik het door had moest ik heel hard huilen.
Marij zag wat er gebeurde en kwam naar me toe om me te troosten.
Kom maar mee naar boven jongen dan help ik je even.
Snotterend liep ik achter Marij aan en op de badkamer hielp ze met mijn doorweekte broek uit te doen. Maak het plasje maar even af en ze weer naar het potje. Ik plastte op het potje helemaal uit terwijl Marij mijn broek in de was deed.

Heb je dit vaker? vroeg Marij en ik schudde mijn hoofd. Nou jongen kan gebeuren, jullie waren ook zo druk bezig.
Terwijl ze me gerust stelde liep ze naar mijn tas.
“ Ojee ” hoorde ik. Probleempje Lauwie jou onderbroekjes zijn op. Ja je had er natuurlijk maar 2 bij je voor 2 daagjes. Die van gister is vies dat is onhygiënisch.

En nu? Vroeg ik nog na snikkend. Tja, zei Marij. Zit niet anders op dan een broekje van Iris te pakken. Maar dat is meisjes ondergoed? Zei ik. Ja jongen we zullen iets moeten he. Zei Marij weer.
Ik moest weer huilen. Ik wil dat liever niet dan liever geen onderbroekje.
“ Dat begrijp ik Lauwie maar je hebt zelf je broekje nat geplast en je moet wel een onderbroekje dragen natuurlijk ” zei Marij.
Tja je moet het wel willen maar je kunt een broekje van Manon krijgen zei Marij.

Maar dat zjjn toch ook meisjes onderbroeken, zei ik. En bovendien zijn die te groot.
Nee, zei Marij.. Een nachtbroekje van Manon. Ik schrok en vroeg, een nachtbroekje?
“Ja jongen Manon heeft snachts ook nog wel eens een ongelukje een zij draagt daarvoor sinds dit weekend eigenlijk voor het eerst een broekje”
Misschien moeten we dat maar doen, zei Marij. Ik werd huiverig van de schaamte maar zag door de weinig mogelijkheden geen andere optie dan in te stemmen.
En zonder het te laten weten vond ik het natuurlijk onwijs spannend en leuk.

Marij liep naar de zolder en kwam even later terug. “ Hier ” zei ze. “ Trek deze maar aan jongen ”
Het is misschien een beetje gek en zal even wennen zijn maar niemand die het ziet, stelde Marij me gerust.

Ik trok het broekje aan en pakte mijn broek van gisteren. Als je kleertjes aan hebt gaan we naar beneden en gaan we naar de bioscoop.
Ik voelde aan het luierbroekje en voelde me die van binnen intens gelukkig, ondanks de manier waarop het tot stand kwam.

We liepen naar beneden waar Iris en Manon nog op de bank zaten en we gingen naar de auto. ’ Kom dames, bioscoop wacht ’ zei Marij. En met zijn 4en gingen we de auto in.

Logeren (Deel 4)

Het was de film Inside Out die we gingen kijken. Het was een hele toffe Pixar film. We hadden allemaal popcorn en een grote ranja en tijdens de pauze halverwege de film gingen Iris en Manon even plassen.

Ze hadden zoveel gedronken dat ze het bijna niet meer hielden. Ik was dankzij de film mijn luier grotendeels vergeten maar dronk voor de zekerheid niet alles meteen op omdat ik ondanks de luier niet wilde dat ik nóg een ongelukje zou hebben.

Super lief van Marij overigens dat ze helemaal niets heeft gezegd tegen Manon en Iris want die hadden geen flauw idee.

“ Moet jij niet plassen?” vroeg Iris toen ze terug kwamen. Nee ik heb nog niet alles op ik wil niks missen van de film, antwoordde ik terug. Je moet het zelf weten hoor Lauwie maar wij zijn ook gewoon kunnen gaan in de pauze tijd, zei Manon. Net toen ik toch maar even wilde gaan gingen de lichten weer uit en ging de film verder, oeps te laat bedacht ik me.
Naja ik hoefde ook nog niet echt dus ik zou het wel redden. Gelukkig was dat ook zo en de film was super. Na afloop liepen we nog flink na te praten over de film en alvorens naar huis te rijden wilde ik toch wel graag even plassen.

Bij de toilet stond helaas echt een enorme rij. “ Jaa, daar heb ik geen zin in hoor, zei Manon ” Inderdaad Lauwie, kun je het ophouden tot thuis? vroeg Iris.
Zeg meiden als die jongen moet plassen moet hij even gaan plassen wij wachten ook gewoon op jullie.
Bezwaard als ik me voelde gaf ik aan dat ik wel op zou houden voor thuis.

Met zijn allen in de auto richting huis. Het was natuurlijk ook bij het uit rijden heel erg druk en dat maakte dat de reis nog langer duurde. Ik moest inmiddels zo ontzettend nodig dat ik serieuze twijfels kreeg.
Waarom het zo lang duurde zagen we toen we bij de slagbomen van de parkeergarage kwamen. Twee van de drie gingen maar open en daarom duurde het zo lang.

Bij het kruispunt waar we rechts af moesten slaan gaf ik het op en deed ik het in mijn broek. Ik voelde de warme nattigheid zich over mijn luier verspreiden. Een bizar prettig gevoel maar ook een moment van enorme schaamte. Gelukkig dus dat ik de pull up aan had gekregen. Maar nog gelukkiger was ik dat niemand het merkte dat ik weer een ongelukje had.

“ Gaat het Lauwie? ” vroeg Marij. Ja hoor zei ik ietwat geschrokken. Ik haal het wel denk ik. Kan ik je zo even nog iets vragen Marij? Maar natuurlijk jongen wacht we zijn zo thuis, zei Marij.
Thuis aangekomen moesten we ons klaar maken om te gaan slapen. Het was alweer de laatste nacht van een super fijn weekend.

Iris deed als eerste een plas en Marij vroeg vervolgens mij om even naar de badkamer te komen. “ Je bent helemaal niet meer geweest sinds we thuis zijn ” merkte Marij op. Moet jij me iets vertellen Lauwie?

Ik kreeg het een beetje ongemakkelijk en bekende dat ik een ongelukje had gehad net buiten de garage.
“ Ik kon het niet meer ophouden, sorry Marij dat was echt niet mijn bedoeling ”

Geeft toch niet jongen gelukkig dat we het broekje hadden gebruikt he? Bovendien was het een beetje de schuld van die meiden. Die wilde persé meteen naar huis en jij mocht niet even plassen.
Kom doen we die natte luier even uit.
Met een paar billendoekjes maakte ze mijn billen en piemel schoon.

Zullen we maar een nieuw broekje aan doen want je onderbroekje gaat nu pas op de waslijn, zei Marij. Ik vond het goed. Ik vond het gewoon veel te fijn om nee te zeggen. Het broekje ging aan en de pyjama er overheen. “ ons geheimpje ” zei Marij en ik kreeg een rode boei.

Snel maakte ik dat ik onder de dekens kroop en Iris had niets door. We deden nog een beetje kletsen terwijl we Manon weer stampij hoorde maken op de badkamer omdat ook zij natuurlijk weer een luier om moest. Tja, zei Iris. Het is ook niet makkelijk als het niet lukt om droog te blijven. En zo een luier is denk ik ook niet echt leuk. Maar hij is wel handig. Hoef je lekker niet uit bed hihi, gniffelde ze. Ik lachte met haar mee en kroop een stukje verder onder de dekens.

Weltrusten Lauwie, zei Iris. Ik vond het heel gezellig met jou en ik en Manon beloven dat wij je nooit zullen plagen met je ongelukje van vanmiddag. Kan gewoon gebeuren.
Ik beloofde dat ik Manon nooit zou plagen met haar luier en samen vielen we in een diepe slaap.

Sochtends werden we wakker gemaakt en moesten we ons alweer klaar maken voor school. Mijn luier was zoals logisch gewoon droog. Onder de dekens wisselde ik van ondergoed en kleedde me verder aan.
De luier liet ik onder de dekens liggen zodat Iris die niet zag en toen we beide klaar waren gingen we naar beneden toe.
Boven hoorde we nog Manon huilen, ze had het weer niet droog gehouden.

Met een boterham en een glaasje melk op fietste ik en Iris samen naar school en zat het fijne weekendje er alweer op. Wel een beetje een gek weekendje maar ach, zo hadden we allemaal ons gekkigheidje.
Een weekendje met een geheimpje tussen Mij en Manon ( Luier), mij en Iris ( ongelukje) en mij en Marij ( luier)..

Ik wist in ieder geval zeker dat ik me nog nooit zo fijn voelde als in de pullup.

Super leuk verhaal! Heel benieuwd naar je nieuwe delen!

Knap verhaal